دوشنبه, ۲۳ آذر ۱۳۹۴، ۰۲:۲۶ ب.ظ
اجرای برنامه جامع اقدام مشترک و راستی آزمایی و نظارت در ایران در پرتو قطعنامه شماره 2231 (2015) شورای امنیت سازمان ملل متحد
پیش نویس قطعنامه ارائه شده توسط چین، فرانسه، آلمان، فدراسیون روسیه، انگلستان و ایالات متحده.
ارائه شده ذیل دستور کار: «ارزیابی نهایی در مورد موضوعات باقیمانده گذشته و حال راجع به برنامه هسته ای ایران.»
شورای حکام،
(الف) با یادآوری همه قطعنامه ها و تصمیم های مصوب شورای حکام در مورد برنامه هسته ای ایران،
(ب) همچنین با یادآوری تصمیم های شورای حکام راجع به ارائه همکاری های فنی به ایران،
(ج) همچنین با یادآوری گزارش های مدیرکل در خصوص این موضوع و مدنظر قرار دادن گزارش های اخیر وی مندرج در GOV/2015/53, GOV/2015/54, و GOV/2015/68،
(د) با تاکید بر ضرورت تبعیت کامل کلیه دولت های عضو معاهده عدم اشاعه سلاح های هسته ای از تکالیف خود، و با یادآوری حق دولت های عضو وفق مواد 1 و 2 معاهده برای توسعه تحقیقات، تولید و استفاده از انرژی هسته ای برای مقاصد صلح آمیز بدون تبعیض وفق ماده 4 این معاهده،
(ه) با تمجید از دبیرکل و دبیرخانه به خاطر تلاش های حرفه ای و بی طرفانه جهت اجرای موافقتنامه پادمان در ایران و به خاطر انجام فعالیت های ضروری راستی آزمایی و نظارت مرتبط با هسته ای طبق برنامه اقدام مشترک مورد توافق بین 1+5 و ایران در تاریخ 24 نوامبر 2013،
(و) با استقبال از انعقاد برنامه جامع اقدام مشترک توسط 1+5 در تاریخ 14 ژوئیه 2015 که طبق قطعنامه شماره 2231 شورای امنیت سازمان ملل متحد مورخ 20 ژوئیه 2015 مورد تائید قرار گرفت، و نیز «نقشه راه برای روشنگری در خصوص موضوعات باقیمانده گذشته و حال راجع به برنامه هسته ای ایران» که در تاریخ 14 ژوئیه 2015 بین ایران و آژانس توافق شد و در سند شماره GOV/INF/2015/2014 درج شده است،
(ز) با راهنمایی گرفتن، از جمله، از تاکید شورای امنیت سازمان ملل متحد در قطعنامه 2231 (2015) مبنی بر اینکه «انعقاد برجام نشانگر یک تغییر اساسی در رسیدگی به این موضوع است»،
(ح) با استقبال از اینکه همه مشارکت کنندگان در برجام گام هایی برای ایفای تعهدات خود وفق برجام برداشته اند،
(ِط) با وقوف به ماهیت درازمدت مفاد برجام و آثار آن برای آژانس،
(ی) با آگاهی از پیوست شماره 3 برجام، که در آن مولفه های همکاری هسته ای با ایران در چارچوب برجام از جمله از طریق همکاری فنی با آژانس، به نحو مقتضی، مشخص شده است،
(ک) با یادآوری تصمیم مورخ 25 اوت 2015 برای ارائه مجوز به مدیرکل جهت اجرای راستی آزمایی و نظارت مورد نیاز در مورد تعهدات مرتبط هسته ای ایران طبق برجام، و ارائه گزارش برای کل دوره آن تعهدات مشروط به وجود منابع موردنیاز و منطبق با رویه های پادمانی استاندارد آژانس؛ و تصمیم مربوط به ارائه مجوز به آژانس برای مشورت و تبادل اطلاعات با کمیسیون مشترک به نحو پیش بینی شده در گزارش مدیرکل در سند GOV/2015/53،
(ل) با تاکید بر نقش مستقل و ضروری آژانس در راستی آزمایی تبعیت ایران از تکالیف خود طبق موافقتنامه جامع پادمان و پروتکل الحاقی، شامل دوره ای که به صورت موقت اجرا خواهد شد، و در این قالب از حیث ارائه اطمینان معتبر مبنی بر ماهیت منحصرا صلح آمیز برنامه هسته ای ایران، و با تاکید بر نقش مهم آژانس در راستی آزمایی اجرای کامل تعهدات مرتبط هسته ای ایران وفق برجام،
(م) با استقبال از تاکید مجدد ایران در برجام مبنی بر اینکه ایران تحت هیچ شرایطی هیچگاه به دنبال توسعه یا تحصیل سلاح های هسته ای نخواهد رفت، و موافقت ایران برای خودداری از فعالیت هایی که می تواند منجر به توسعه یک وسیله انفجاری هسته ای شود،
1- از تعهدات پذیرفته شده توسط ایران طبق برجام برای اجرای موقت پروتکل الحاقی به موافقتنامه جامع پادمان طبق ماده 17 (ب) پروتکل الحاقی، تلاش برای تصویب آن طبق بازه زمانی پیش بینی شده در پیوست شماره 5 برجام و اجرای کامل کد اصلاحی 1/3 ترتیبات فرعی موافقتنامه پادمان، که در تاریخ 18 اکتبر 2005 توسط ایران به مدیرکل آژانس اعلام شد، استقبال می نماید؛
2- یادآوری می نماید که طبق قطعنامه 2231 (2015) شورای امنیت سازمان ملل متحد همه مفاد برجام تنها برای اجرای آن بین 1+5 و ایران می باشد و نباید از آنها تلقی ایجاد سابقه برای هر دولت دیگر یا برای اصول حقوق بین الملل و حقوق و تکالیف وفق معاهده عدم اشاعه سلاح های هسته ای و سایر اسناد مرتبط و نیز برای اصول و رویه های شناخته شده بین المللی شود؛
3- در این رابطه تاکید می نماید که راستی آزمایی و نظارت آژانس بر تعهدات مرتبط هسته ای ایران که در برجام پیش بینی شده است نباید به عنوان ایجاد سابقه ای برای رویه های استاندارد راستی آزمایی آژانس تلقی شود، و همچنین تاکید می نماید که این امر نباید به نحوی تفسیر شود که به هر نحوی با حقوق و تکالیف آژانس برای راستی آزمایی تبعیت دولت ها از موافقتنامه های پادمانی آنها و در موارد مرتبط با پروتکل های الحاقی و گزارش آنها به شورای حکام تعارض پیدا کند یا آنها را تغییر دهد؛
4- از دبیرکل درخواست می کند تا:
یک) قبل از هر جلسه فصلی عادی شورای حکام، و تا زمانی که شورای حکام رسیدگی به موضوع ایران را خاتمه نداده است، گزارش مکتوبی در مورد اجرای تعهدات برجامی ایران و موضوعاتی که مرتبط با راستی آزمایی و نظارت در ایران در پرتو قطعنامه 2231 (2015) شورای امنیت سازمان ملل متحد می شود را ارائه نماید، و بعد از آن نیز قبل از هر جلسه فصلی عادی شورای حکام، گزارش های مکتوب بروزرسانی راجع به اجرای تعهدات مربوطه ایران وفق برجام برای کل دوره آن تعهدات ارائه نماید، مگر اینکه شورا به گونه دیگری تصمیم بگیرد؛
دو) در این رابطه، در هر زمان که مدیر کل دلایل منطقی مبنی بر وجود موضوع مورد نگرانی داشته باشد، طبق قطعنامه 2231 (2015) شورای امنیت سازمان ملل متحد یا اساسنامه آژانس، به شورای حکام برای اقدام مقتضی، و همزمان به شورای امنیت سازمان ملل متحد، گزارش بدهد؛
5- از دبیرخانه آژانس در انجام فعالیت هایی که طبق قطعنامه شماره 2231 (2015) و برجام بر عهده آن گذاشته شده است، حمایت می نماید؛
6- همچنین از مشورت و تبادل اطلاعات آژانس با کمیسیون مشترک حمایت می کند؛
7- از همه دولت های عضو می خواهد با آژانس برای انجام وظایفی که به این قطعنامه مرتبط است همکاری کنند؛
8- گزارش مدیرکل به شورای حکام مندرج در GOV/2015/68، که در راستای نقشه راه روشنگری در مورد موضوعات باقیمانده گذشته و حال مرتبط با برنامه هسته ای ایران، شامل ارزیابی نهایی از کلیه موضوعات باقیمانده گذشته و حال مندرج در گزارش مدیرکل به تاریخ نوامبر 2011 در سند GOV/2011/65 می باشد، را مورد لحاظ قرار می دهد؛
9- همچنین ملحوظ می دارد که همه فعالیت ها در نقشه راه برای روشن ساختن موضوعات باقیمانده گذشته و حال مرتبط با برنامه هسته ای ایران طبق برنامه زمانی توافق شده انجام گردیده و علاوه بر این ملحوظ می دارد که این امر رسیدگی به این دستور کار]موضوعات باقیمانده گذشته و حال[ توسط شورای حکام را خاتمه می دهد؛
10- مجددا تاکید می‌کند که ایران باید به طور کامل و به موقع با آژانس همکاری کند از جمله از طریق اجرای موافقتنامه جامع پادمان و پروتکل الحاقی، شامل ارائه دسترسی، [و] تاکید می نماید که این همکاری و اجرا[ی موافقتنامه و پروتکل] برای حصول نتیجه گیری گسترده تر توسط آژانس مبنی بر اینکه کلیه مواد هسته‌ای در ایران در فعالیت‌های صلح آمیز قرار دارند ضروری می‌باشد، و همچنین مجددا تاکید می‌کند که ایران باید به طور کامل و به موقع از طریق اجرای تعهدات مرتبط هسته‌ای خود وفق برجام، از جمله به شرح مندرج در بخش Q پیوست شماره یک برجام و بند 7 .6 پیوست شماره 4 برجام با آژانس همکاری نماید؛
۱۱ - تصمیم می گیرد که بلافاصله پس از وصول گزارش مدیرکل به شورای حکام مبنی بر اینکه آژانس تایید کرده است که ایران اقدامات مشخص شده در بندهای1 .15 الی 11 .15 1 پیوست شماره 5 برجام را انجام داده است، مفاد قطعنامه های GOV/2003/69 (12 سپتامبر 2003)، GOV/2003/81 (26 نوامبر 2003)، GOV/2004/21 (13 مارس 2004)، GOV/2004/49 (18 ژوئن 2004)، GOV/2004/79 (18 سپتامبر 2004)، GOV/2004/90 (29 نوامبر 2004)، GOV/2005/64 (11 اوت 2005)، GOV/2005/77 (24 سپتامبر 2005)، GOV/2006/14 (4 فوریه 2006)، GOV/2009/82 (27 نوامبر 2009)، GOV/2011/69 (18 نوامبر 2011) و GOV/2012/50 (13 سپتامبر 2012)، لغو خواهد گردید، و همچنین تصمیم می گیرد که تصمیم شماره GOV/2007/7 و تصمیم های بعدی راجع به ارائه مساعدت های فنی به ایران که از طریق کمیته همکاری های فنی آژانس (TACC) بر مبنای اسناد GOV/2008/47/Add.3، GOV/2009/65، GOV/2011/58/Add.3، GOV/2013/49/Add.3 و GOV/2015/60/Add.3 اتخاذ شده بود، لغو خواهد شد؛
12- اهمیت احترام کلیه مشارکت کنندگان ذیربط برجام به تعهدات مربوط به خود و تکالیف مربوطه را ملحوظ می دارد؛
13- تصمیم می گیرد بلافاصله پس از وصول گزارش مدیرکل آژانس مبنی بر اینکه آژانس تایید نموده است که ایران اقدامات مشخص شده در بندهای 1 .15 الی 11 .15 پیوست شماره 5 را انجام داده است، دیگر به موضوع «اجرای موافقتنامه پادمان ان پی تی و مفاد ذیربط جرای قطعنامه های شورای امنیت در جمهوری اسلامی ایران» نخواهد پرداخت و من بعد به یک دستور کار مستقل راجع به اجرای برجام و راستی آزمایی و نظارت در ایران در پرتو قطعنامه شماره 2231 (2015) شورای امنیت سازمان ملل متحد خواهد پرداخت؛
14- تصمیم می گیرد تا 10 سال بعد از روز قبول برجام، یا تا تاریخی که مدیر کل گزارش بدهد که آژانس به نتیجه گیری گسترده تر برای ایران رسیده است، هرکدام زودتر اتفاق بیفتد، این موضوع را در دستور کار داشته باشد.
منبع : خبرگزاری فارس
۰
۰
۹۴/۰۹/۲۳
